Miejska Biblioteka Publiczna w Grybowie w kolejnym miesiącu proponuje swoim czytelnikom następujące pozycje książkowe:
- GRZEGORZ KASDEPKE „Kuba i Buba czyli awantura do kwadratu”
- NELE NEUHAUS „Elena. Tajemnica stadniny”
- SANDY HALL „Musimy coś zmienić”
- AGNIESZKA PAPIESKA „Zachwyt i rozpacz. Wspomnienia o Wisławie Szymborskiej”
- LISA JACKSON, NANCY BUSH „Wyspa kłamstw”
- HENNING MANKELL „Morderca bez twarzy”
GRZEGORZ KASDEPKE
„Kuba i Buba czyli awantura do kwadratu”
Kuba i Buba są bliźniakami. Jak łatwo się zorientować, jedno z nich jest dziewczynką, a drugie chłopcem. Rzecz w tym, że nie zawsze wiadomo, które jest które, bo Kuba zachowuje się czasami jak dziewczynka, a Buba wręcz przeciwnie.
Słuchając awantur tego przedziwnego rodzeństwa, można by dojść do wniosku, że Kuba i Buba po prostu się nie znoszą! Nic bardziej błędnego. jest takie powiedzenie: „kto się czubi, ten się lubi”. Kuba i Buba czubią się non stop. A lubią się z każdym rokiem coraz bardziej. W tej książce opisany jest jeden taki rok…
NELE NEUHAUS
„Elena. Tajemnica stadniny”
Czwarty tom z poczytnego cyklu książek o Elenie i koniach. Elena wraz z przyjaciółką Melike wyruszają do Ameryki na zaproszenie nowej właścicielki Quintano. Są oszołomione ogromną stadniną, bogactwem gospodarzy, uczą się jeździć w stylu western, a nawet startują w zawodach. Jednak Elena odkrywa, farma nie że jest rajem na ziemi – nie o wszystkie konie się dba, a ktoś prowadzi tajemnicze interesy… Ciekawa lektura również ze względu na wiele szczegółów dotyczących tradycyjnego użytkowania koni na ranczach.
SANDY HALL
„Musimy coś zmienić”
Zabawna opowieść o zakochiwaniu się!
Lea i Gabe mają ze sobą wiele wspólnego. Łączy ich niewidzialna więź, jednak… nigdy ze sobą nie rozmawiali. Wszyscy na około chcą im pomóc i ich zeswatać! Jedna impreza pomaga im przełamać lody i rozwiązać pewną zagadkę.
Co ciekawe, to love story opowiedziane z perspektywy ich znajomych!
Inga (wykładowczyni kreatywnego pisania)
„Jeszcze nie widziałam, żeby Gabe i Lea ze sobą rozmawiali. Dużo czasu spędzają, patrząc na siebie z rozmarzeniem, więc musi ich do siebie ciągnąć. Wygląda to tak, jakby założyli koło potajemnej wzajemnej adoracji, ale teraz nadszedł czas, aby sobie o tym powiedzieli. Lea podnosi wzrok znad zeszytu i uśmiecha się do mnie. A potem w tej samej chwili obie dostrzegamy, że Gabe rozmawia z Hillary. Psiakrew, Hillary!”
Bob (kierowca autobusu)
„Spójrzcie na tych dwoje. Wsiadają osobno, wysiadają osobno, idą osobno. Chciałbym, żeby ze sobą chodzili. Nikt tak młody nie powinien być sam przez cały czas.”
Maxine (kelnerka)
„Chciałabym pomóc im przełamać pierwsze lody. Nigdy wcześniej nie widziałam dwojga młodych ludzi, którzy wyglądaliby na tak przerażonych bliskością drugiej osoby. On wykręca sobie palce i nie patrzy na nią. Oczywiste jest – przynajmniej dla mnie – że bardzo się stara, żeby się w nią nie wpatrywać. Jakby przyglądanie się miało sprawić, że ona wyczyta z jego twarzy, jak bardzo mu się podoba.”
AGNIESZKA PAPIESKA
„Zachwyt i rozpacz. Wspomnienia o Wisławie Szymborskiej”
Wisława Szymborska – poetka, noblistka, człowiek – widziana oczami bliskich, przyjaciół, ludzi kultury. Wśród tych, którzy ją wspominają, są między innymi: Stanisław Barańczak, Anna Bikont, Czesław Czapliński, Tomasz Fiałkowski, Anna Frajlich, Michał Głowiński, Renata Gorczyńska, Tomasz Jastrun, Agnieszka Kosińska, Ryszard Krynicki, Adam Michnik, Czesław Miłosz, Jerzy Pilch, Marek Skwarnicki, Adam Zagajewski, Anna Dymna.
Na opowieść o wybitnej poetce złożyło się ponad 60 wspomnień, a z każdego wyłania się jej inny portret.
LISA JACKSON, NANCY BUSH
„Wyspa kłamstw”
Przez dwa lata Justice Turnbull przemierzał niecierpliwie izolatkę w więziennym szpitalu psychiatrycznym, planując ucieczkę. Miał misję – którą rozpoczął okrutnym morderstwem dwadzieścia lat temu. Lecz na świecie pozostało tak wiele grzesznic, które trzeba posłać do piekła…
Laura zawsze potrafiła wyczuć zło. Teraz odbiera przerażające telepatyczne groźby. Równocześnie niezwykle uparty i niezwykle pociągający reporter Harrison Frost nęka ją pytaniami o tajemnicę sprzed lat. Harrison nie wie, co łączy z nią Laurę, ale Justice wie. I jest na wolności – coraz bliżej Laury…
HENNING MANKELL
„Morderca bez twarzy”
Bohatera zastajemy w niedobrym momencie: właśnie opuściła go żona, utracił kontakt z dziewiętnastoletnią córką, a w dodatku powierzono mu sprawę małżeństwa Lövgrenów, starych ludzi, okrutnie zamordowanych w małym domku na wsi. Zadźgany nożem mężczyzna umarł na miejscu, a kobieta przed śmiercią zdążyła wykrztusić zaledwie jedno słowo: „zagraniczny”. Lecz prasie wystarczy nawet jedno słowo – w wyniku rozpętanej przez media kampanii temperatura społeczna wzrasta, mnożą się anonimowe telefony i groźby podpalenia ośrodków dla uchodźców, wreszcie dochodzi do zastrzelenia przypadkowego Somalijczyka. Tymczasem śledztwo ujawnia, iż zabity Johannes Lövgren prowadził drugie życie i korzystał z fortuny zbitej na handlu z Niemcami podczas wojny…
Komisarz Wallander, miłośnik opery i jedzenia, należy do znanego od czasów Maigreta gatunku dojrzałych, znużonych życiem policjantów, którzy mimo pewnej dozy cynizmu pozostali wrażliwi i ciekawi świata. Tym bardziej wstrząsa nim pozornie bezsensowne morderstwo staruszków oraz późniejsza fala ksenofobicznych ekscesów. To inna Szwecja niż ta, którą znał dotychczas – a także inna niż ta, którą sobie wyobrażamy. Właśnie ów wyraziście nakreślony obraz kraju w fazie przemiany stanowi największy atut książki Mankella, wynosząc ją ponad poziom zwykłej zagadki kryminalnej do rangi pasjonującego komentarza społecznego.
